Juf Nel en meester Frits werken samen op dezelfde basisschool. Dat doen ze al ruim dertig jaar. In al die jaren hebben ze met hun leerlingen heel wat meegemaakt. In 2007 besluiten ze te stoppen met werken.
Op zoek naar een afscheidscadeautje kwamen ze op het idee een boekje te maken met verhaaltjes over hun schoolleven. Het resultaat is dit boekje dat de belevenissen vertelt van een groep 7 en 8 op een klein dorpsschooltje.
Lees mee over het laatste schooljaar van juf Nel en meester Frits.
Lees mee over Michelle, die uit de grote stad komt en dat dorpsschooltje maar vreemd vindt. Volg de belevenissen van Koen, die de school en het leren maar niks vindt. En dat zijn nog maar twee kinderen uit de groep.
Het loopt allemaal anders dan juf Nel en meester Frits van tevoren hadden bedacht, maar dat lees je aan het einde van het boek.
geïllustreerd 49 pagina’s
tekst Frits Mahn
illustraties Nel Mahn
ISBN 978-90-812008-1-3
© 2007
BOEKFRAGMENT
De schooldokter
Het was donderdagmiddag en iedereen in de klas was druk bezig. Floortje en Linda zaten samen achter de computer en zochten op internet plaatjes voor bij hun werkstuk. Mike zat driftig op een toetsenbord te tikken om de woordjes voor spelling nog even te oefenen. Sanne was naast Selma gaan zitten en hielp haar met het rekenwerk dat ze nog af moest maken en in de hoek van het lokaal was een stel kinderen bezig met een schrijfopdracht. Af en toe liep er een kind naar het planbord om daar een taak af te tekenen.
Meester Frits keek op zijn horloge en zag dat het tijd was. Hij klapte in zijn handen.
‘Allemaal opruimen!’, riep hij, ‘je spulletjes opbergen, de boeken netjes in de kast en de snippers van de vloer, want je weet, ik ben allergisch voor vuil en bovendien hoeft de schoonmaakster jullie troep niet op te vegen!’
Toen ze klaar waren, richtte de meester zich weer tot de klas. ‘Naar huis’, zei-ie, ‘ga je moeder maar plagen enne… voor ik het vergeet: groep acht, morgen allemaal douchen en schoon ondergoed aantrekken, want de schooldokter komt.’
Giebelend en lawaaierig stommelden ze de klas uit, pakten hun jas van de kapstok en verdwenen een voor een van het schoolplein.
De volgende morgen was groep acht opvallend onrustig. Al voor schooltijd zaten ze druk met elkaar te praten. Niet hardop, zoals altijd, maar een beetje geheimzinnig fluisterend. ‘Weet jij wat de dokter nou precies bij je doet?’, vroeg Floortje aan haar buurvrouw. ‘Ik weet het niet’, antwoordde Linda, ‘maar ik vind het wel een beetje spannend. Ze zeggen dat je helemaal bloot moet.’ ‘Helemaal?’ Floortje sloeg haar hand geschrokken voor haar mond. ‘Alles uit? Ook je broekje?’ ‘Ja, ze zeggen het. En dan komt ze met haar…’
‘En dan komt ze met haar grote, kouwe handen’, bemoeide Koen zich ermee, ‘en met die grote kouwe handen pakt ze dan…’
‘Hou’ op Koen! Ik wil het niet weten!’ Floortje trok een angstig gezicht en hield haar handen voor haar oren.
‘Doe effe normaal, Koen’, nam Linda het voor haar vriendin op, ‘zie je niet dat je Floor hartstikke bang maakt?’
‘Bang?’ blerde Koen door de klas, ‘bang? Wie is er nou bang voor de schooldokter? Mijn vader zegt, dat die al zoveel blote kinderen heeft gezien, dat ze nergens meer van opkijkt!’
Gelukkig ging op dat moment de bel. Ze pakten hun rekenspulletjes en begonnen allemaal aan hun taak, behalve Irma die als eerste naar de schooldokter moest. Echt rustig werd het niet in de klas. Meester Frits moest regelmatig waarschuwen om het wat stiller te krijgen. Vooral toen Irma terug was van de schooldokter gonsde het in haar groepje. Ze deden wel allemaal alsof ze druk met hun rekentaak bezig waren, maar ondertussen kreeg Irma een spervuur van fluistervragen over zich heen. ‘Hoe was het? Wat deed ze? Blijft je moeder er al die tijd bij? En moet je al je kleren uit? En zijn de gordijnen wel goed dicht dan?’
En ach, het bleek allemaal wel mee te vallen. Het was lang zo erg niet als ze dachten. Gerustgesteld ging het groepje weer verder met hun taak, maar ze zaten wel steeds op de klok te kijken om te zien of ze al aan de beurt waren om naar het onderzoekskamertje te moeten.
Koen was een van de laatsten. Toen zijn moeder op de deur klopte en vroeg of ze hem mee mocht nemen, sprong hij meteen op, gooide in zijn haast z’n stoel omver en denderde de klas uit. Twintig minuten later was hij terug. Opvallend rustig liep hij naar zijn plaats. Hij sloeg zijn rekenschrift open en begon ijverig te werken.
De meester stapte op hem af. ‘En Koen’, begon hij, ‘hoe was het bij de dokter? Alles in orde? Helemaal gezond?’
Koen deed alsof hij de meester niet hoorde en boog zich nog dieper over zijn rekenwerk. Henk stootte hem aan. ‘De meester vraagt je wat, Koen. Geef eens antwoord!’ Koen keek verstoord op. ‘Wat is er nou, hè? Wat is er nou?’ De andere kinderen in de klas legden hun werk neer en keken naar Koen die zo vreemd reageerde. Wat was er met hem aan de hand? Koen, die altijd zo stoer deed, zat nu een beetje verlegen om zich heen te kijken.
‘Wat is er nou, Koen?’, vroeg Linda met een lijzig stemmetje, ‘moest je broekje helemaal uit? Kwam ze met haar grote, koude handen…’
De onderlip van stoere Koen begon vervaarlijk te trillen. Hij keek wild om zich heen, zag al die lachende gezichten en barstte plotseling uit: ‘Hou op! Ze zei, dat ik me uit moest kleden. Dat ik al m’n kleren uit moest trekken, maar dat ik m’n onderbroek aan mocht houden. Doe ik m’n shirt uit, denk ik shit! ik heb geen hemd aan! Wil ik m’n broek laten zakken, denk ik dubbelshit! ik heb ook geen onderbroek aan! Had ik mijn mooiste ondergoed gisteravond klaargelegd om vanmorgen aan te trekken, vergeet ik het helemaal! Sta ik daar dus bij die dokter helemaal voor…’
‘Gek?’, vroeg Linda plagerig, ‘of wilde je een ander woord zeggen. Dat mag niet hoor, Koentje. Zulke woorden zeg je niet op school. Dan wordt de meester kwaad!’
Ze draaiden allemaal hun hoofd om naar de meester. Die zat met een rood hoofd achter zijn tafel en net toen ze naar hem keken, kreeg hij weer eens een hoestaanval. De tranen sprongen ervan in zijn ogen.
‘Ga maar naar buiten’, zei-ie tussen twee hoestbuien door, ’t is toch bijna pauze!’
ON-LINE BESTELLEN
Ladies en cementzakken is rechtstreeks bij Frits Mahn te bestellen.
Dat doet u door Frits een email te sturen met uw aanvraag,
voorzien van het afleveradres.
Maak gelijktijdig een bedrag van € 12,50 over naar rekening
NL51 INGB 0001 6837 01 t.n.v. Frits Mahn in Goudswaard.
Na ontvangst van uw betaling wordt het boekje u toegestuurd.
ON-LINE DOWNLOADEN
Ladies en cementzakken is ook te downloaden als eBook.
Klik hier om naar de downloadpagina te gaan.